Düşünüyorum da neden bazen bizler bir girdabın içinde sürekli dolanıp duruyoruz. Neden bizlere iyi gelmeyen şeylerle yaşamaya diretiyoruz kendimizi. Kazancımız ne belki de bunca kayıp varken... Batmak üzere veya batan bir gemideyiz. Gemi suların sığlarına doğru gidiyor ama sırf o gemide yaşadık, anılarımız var ve emek verdik diye gemiyi bırakamıyoruz. Oysa ki gemi battı ve sen içinde batanla birlikte onu bırakman gerektiğinin farkında olarak ayrılmıyorsun ondan. Evet konunun gemiyle ve batmasıyla bir alakası yok. Konu sensin konu benim. Konu bizim vazgeçmediklerimiz, alışkanlıklarımız, kendimizi belki de hiçe sayarak önümüze koyduklarımız ve kaybolduklarımız. Kendimden yola çıkarakta bu yazıda kısaca buna değinmek istiyorum. Çok seviyorum, çok değer veriyorum ve evet çok EMEK verdim. ama sonuç bana iyi gelmiyor ve başka bir sonuç bırakamıyorum. Farkında mısın iki türlüsü de sadece bana zarar veriyor. Acı olan da bu farkında olmak. Bazen farkında olmak olan şeyden daha ...
Son zamanlarda çok fazla düşündüğüm konulardan biri. Her şeye nasıl yetişeceğim ya da nasıl yetişebilirim. Ne kadar düşünsem de işin içinden çok fazla çıkamıyorum. Kpss, okul dersleri, hayat koşturması, staj, okumalar, danışma vs vs. o kadar çok şey var ki bunları yapacak enerjim hiç yok. Birini yapsam biri darılıyor hiçbirini yapmasam ben sıkılıyorum. yemin edebilirim sadece sıkıldığım için bir şeyler yapıyorum. Sadece odak noktam diğerlerine nazaran kpss çalışmaya yönelik o da yeterli düzeyde mi hiç emin değilim. Bazen hiçbir şey yapmak istemiyorum hatta çoğu zaman öyleyim son dönemlerde. Nedenini gerçekten bilmiyorum. Aslında biliyor gibiyim ama bilmiyorum:) birde kendimde bir şey keşfetmek üzereyim sanırım bende hiperaktivite var. Ders çalışırken ellerim ayaklarım Max 3-5 dakika sonra oynamaya başlıyor sdfghj bu durumda aklıma başka bir şey gelmedi ve kendime teşhis koydum sıfır araç gereçle gerçi gözlem de bir araç neyse. Onun dışında kitap okumayı çok seviy...