Selam nabersiniz? umarım iyisinizdir ben iyiyim idare ediyorum diyeyim daha doğrusu. Canım çok sıkıldı ve sohbet yazısı oluşturayım dedim. Hatta bunu ilk yazı şeklinde başlatıp belirli bir sırayla bazı günlerde -CANIM İSTEDİĞİNDE YANİ- #gelinsohbetedelim başlığı altında içimi de dökerek belki de yazıyı okuyup kendini açmak isteyenleri de dinleyerek sohbet etmiş olacağım. Çok uzun olmayacak zaten kısa ve öz:) Sohbet #1 Giriş faslını da yaptıktan sonra bahsedeyim biraz şu aralar neler yapıyorum. İlk olarak mezun olduğumu belirtmek isterim. Pdr ' yi bitirdim ve artık 4 yıllık üniversite hayatımı tamamlamış oldum. Kepimi de attım rahatladım açıkçası:)))) Tabii biraz burukluk da var içimde artık öğrenci olmamak, sevdiğin insanlardan uzağa gitmek. Mersin'de üniversiteyi okuduğum için ve çoğu sevdiğim arkadaşlarımla da başka şehirlerde yaşadığım için ayrı kaldık tabii. Telefondan iletişimdeyiz sürekli ama yüz yüze olduğu keyfini vermiyor hak verirsiniz ki. Bu açıdan biraz burukl
Herkese merhaba. Yeniden hoş geldiniz ya da ilk defa blog yayınımı okuyan varsa sizler de hoş geldiniz. Bugün tükenmişlik sendromundan bahsedeceğim. Hepimizin zaman zaman içinde hakim olan psikolojik durumlardan birisi tükenmişlik sendromu. Adının hakkını veren bir duygu diyebilirim. Zaman zaman kendimizi yetersiz hissettiğimiz, amacımızın bu dünya üzerinde ne olduğunu sorguladığımız, yaşamın temposundan ya da apır ilerlemesinden yorulduğumuz, varoluşsal sancılar çektiğimiz, başarısız hissettiğimiz, kendimize ve insanlara karşı yetemediğimiz, ne kadar çabalasak da kendimizi bir türlü nirvanada hissetmediğimiz ve tüm bunlar yaşanırken çevrsel faktörlerin de etkisiyle dış yaşama olan verimliliğin azamalması gibi birçok durumdan ötürü kendimizi tükenmiş hissedebiliyoruz. Bu yazıda sizlere şunları yapmalısınız ya da bunları yapmamalısınız gibisinden nutuklar çekmeyeceğim. Böyle bir duyguya her insan gibi bazen ben de girebiliyorum ve ben bu durumda ne yapıyorum kısaca bunlardan bahsedec